Veður hamlar skrifum

Veðrið hérna hefur verið svo gott undafarna daga að ég hef ekki getað annað en sitja út í garði með fótboltadjús í hendi í staðin fyrir að sitja fyrir framan tölvuna. Annars er allt við það sama, er búin að skrá mig í ræktina og ætla að skella mér eftir vinnu í dag. Ég lét loks verða af þessu heilsuræktarátaki mínu eftir að hafa orðið leiður á að hlusta á mömmu kvarta yfir því hversu feitur ég væri orðinn. Hún hefur nú alltaf verið svo uppörvandi hún móðir mín

Skrifa meira þegar byrjar að rigna

Engar sólarlandarferðir fyrir Íslendinga

Merkilegt þetta tal um gróðurhúsaáhrif og hvernig það er allt mönnum að kenna að hitastig á jörðinni fari hækkandi. Hvernig skýra menn þá lok ísaldar og lok hinnar svokölluðu litlu ísaldar, bendir það ekki til sveifla í hitastigi, voru það kannski hellisbúarnir sem sendu frá sér svo mikið gas að þeir urðu þess valdir að ísöld leið undir lok.

Íslenskir jöklar horfnir eftir 200 ár

Díana

Ekki veit ég hvort Íslendingar sáu eða komi til með að sjá þennan umtalaða þátt um Díönu prinsessu, þáttinn sem synir hennar báðu sjónvarpsstöðina Channel 4 að hætta við að sýna. Ástæðan fyrir öllu fjaðrafokinu var að í þættinum yrðu sýndar myndir er teknar voru í göngunum andartökum eftir slysið.

Hérna er hlekkurinn að síðunni sem fjallar um þáttinn.

http://www.channel4.com/culture/microsites/D/diana/?intcmp=homepage_flash

Írónía

Ég hef lesið nokkur blogg þar sem fólk talar um íslenska tungu og eitt og annað er veldur fólki áhyggjuefnum í sambandi við íslenska málið. Eitt af þessu hlýtur að vera nýyrði og áhrif erlendra mála í okkar daglegu samskiptum. Eitt er það orðið sem fer virkilega í taugarnar á mér, írónía. Ekki veit ég hvort þetta orð er almennt notað í íslensku máli en ég komst í vandræði á sínum tíma fyrir að lýsa vanþóknun minni á þessu orði.

Þetta gerðist er ég lagði stund á bókmenntafræði í Háskóla Íslands. Ekki man ég hvaða áfangi þetta var en líklega hafði það eitthvað með stefnur í bókmenntafræði að gera. Sú sem sá um að kenna þennan áfanga var Helga Kress, þarna sem ég sat og hlustaði á fyrirlesturinn byrjaði Helga að tala um íróníu og fannst mér það frekar léleg íslenska þar sem eitthvað sagði mér að við hefðum fullkomlega gott og gilt íslenskt orð í stað íróníu, orðið kalhæðni.

Það eina sem ég hafði upp úr krafsinu er ég benti Helgu á að hvort ekki væri betra að nota orðið kaldhæðin í stað íróníunnar var að ég ætti að hætta þessum fíflalátum.